بررسی تأثیر آگاهی صریح قبلی بر یادگیری حرکتی افراد سالمند

هدف: انجام مهارت های حرکتی و یادگیری آنها در سالمندان اهمیت ویژه ای دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی نوع یادگیری مطلوب در افراد سالمند و مقایسه اثربخشی دو استراتژی آگاهی صریح و تلویحی در سالمندان انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه تحلیلی و مقایسه ای جهت بررسی تأثیر آگاهی صریح بر یادگیری، یک وظیفه حرکتی سریالی و یک نرم افزار کامپیوتری مورد استفاده قرار گرفت. در طی این وظیفه حرکتی ۴ مربع با رنگ های مختلف بر صفحه نمایش گر ظاهر می شد که داوطلب به محض مشاهده هر مربع باید کلید تعریف شده مرتبط با آن را فشار می داد که در صورت واکنش صحیح، مربع بعدی ظاهر می شد. ۳۰ نفر سالمند سالم به صورت تصادفی به دو گروه تقسیم و طی دو روز به فاصله ۴۸ ساعت 10 بلوک حرکتی مشتمل بر ۸۰۰ تکرار مربع های رنگی را تمرین کردند. در گروه اول یا تلویحی در ابتدای آزمون هیچ گونه توضیحی در مورد ترتیب ظهور محرک ها داده نمی شد، اما در گروه دوم یا یادگیری صریح در ابتدای آزمون به نمونه ها توضیحات کاملی داده می شد. داده ها با آزمون آماری تی مستقل و آنالیز واریانس مورد تحلیل قرار گرفت. یافته ها: در مجموع به طور معناداری، زمان انجام بلوک های حرکتی 10-7 در گروه سالمند صریح بیشتر ازسالمند تلویحی بود. اختلاف زمان بلوک دوم با بلوک های هشتم و دهم در هر دو گروه معنا دار بود که به ترتیب به معنی بهبود عملکرد و یادگیری بود، ولی بین دو گروه اختلاف معنا داری وجود نداشت. نتیجه گیری: آگاهی قبلی در کسب مهارت سالمندان نه تنها تأثیری بر میزان یادگیری و کسب مهارت ندارد، بلکه باعث کاهش قابلیت یادگیری افراد سالمند می گردد که این مسئله در طراحی و پروتکل توانبخشی افراد سالمند اهمیت خاصی پیدا می کند.